Nic nie zapowiadało, że Rozalka urodzi się chora, ale już w czasie porodu lekarze zauważyli wielowodzie, które tylko zapoczątkowało w życiu dziewczynki szereg innych diagnoz, m.in. niedoczynność tarczycy. W 3. miesiącu życia Rozalka dostała zapalenia ucha środkowego obu uszu oraz zapełnia płuc, co skończyło się 1,5 rocznym zażywaniem antybiotyków, które bardzo osłabiło organizm dziewczynki.

Jako niemowlak nie potrafiła utrzymać samodzielnie główki, okazało się, że ma obniżone napięcie mięśniowe. Rodzice od początku walczyli o poprawę jej stanu zdrowia poprzez rehabilitację.

Jako dziecko nasza Podopieczna rozwijała się intelektualnie bez zastrzeżeń, ale fizycznie odstawała od rówieśników. W wieku 4 lat trafiła do klinki zajmującej się wadami genetycznymi. Ostateczna diagnoza padła zaledwie rok temu - Rozalka okazała się być pierwszą w Polsce nosicielką zespołu OPHN1. Jej móżdżek nie jest prawidłowo wykształcony, co pociąga za sobą szereg konsekwencji.

Rozalka zmaga się z powracającym zezem, którego nie można skorygować, ma też włókniaka kości, dnę moczanową oraz insulinooporność. Problemem są także niezwykle łamliwe kości. Każde niepozorne uderzenie może potencjalnie skończyć się złamaniem.

Rozalka bardzo lubi lekcje w szkole, dlatego tęskni za normalnością i stacjonarnym trybem nauki. Czerpie ogromną satysfakcję z dyskusji z nauczycielami, czego bardzo jej teraz brakuje.

Rozalka uwielbia gry komputerowe. Jej największym marzeniem jest laptop, który przyda jej się do nauki, ale także do zabawy.