Kiedy Zuzia miała zaledwie miesiąc, jej rodzice byli pewni, że nie rozwija się prawidłowo. Po konsultacjach lekarskich pojawiły się podejrzenia uszkodzenia mózgu. Ostatecznie u dziewczynki zdiagnozowano liczne, rzadkie zmiany genetyczne o niepewnym znaczeniu klinicznym, a także hipoplazję ciała modzelowatego odpowiedzialnego za przekazywanie impulsów pomiędzy półkulami mózgu. Z czasem diagnozowano kolejne jednostki chorobowe.

Początkowo Zuzia nie miała odruchów bezwarunkowych, jej źrenice nie reagowały na światło. Tak naprawdę dziewczynka nie reagowała na nic i nie lubiła dotyku, a przez nadwrażliwość na niego wymiotowała kilkanaście razy dziennie. Potem pojawiły się napady padaczkowe, z bardzo silnym przebiegiem i zaburzeniami oddechu. Nasza Podopieczna ma również duże trudności w przyjmowaniu pokarmów, a także obustronny zanik nerwów wzrokowych, jednak dzięki ćwiczeniom jej wzrok sukcesywnie się poprawia.

Pomimo niesprzyjających rokowań podjęte zostały wszystkie niezbędne działania, żeby dziewczynka miała szansę na jak najlepszy rozwój. Zuzia zaczęła terapię neurologopedyczną, pracę nad nadwrażliwością na dotyk, a mama dziewczynki stymulowała jej wzrok i słuch. Z czasem Zuzia wymiotowała coraz mniej, a lepiej odżywiony organizm przyniósł poprawę w rozwoju. Dziewczynka zaczęła reagować na dźwięki i światła, wyciąga rączki do twarzy, zabawek i nauczyła się je chwytać.

Nasza Podopieczna jest bardzo ruchliwym dzieckiem, cały czas się turla, próbuje siadać w podporze, ale niestety wciąż jest zbyt wiotka. Największym ciosem jest jednak brak mowy, przez co nie można z nią nawiązać kontaktu. Mimo to Zuzia poczyniła ogromne postępy. Każda nowa zabawka czy bodziec są dla niej wielką radością i wywołują u dziewczynki ciekawość.

Najlepszym prezentem dla dziewczynki byłoby wyposażenie domowej sali doświadczania świata. Pierwszym krokiem jest zakup mebli – regału i szafy. Taka sala wyposażona w odpowiedni sprzęt oraz zabawki sprawiłaby Zuzi wiele radości oraz pozytywnie wpłynęłaby na jej dalszy rozwój.