Historia Adriana należy do tych najbardziej niesamowitych i inspirujących. Wszystko zaczęło się niedługo po przedwczesnych narodzinach chłopca, kiedy to zaobserwowano u niego częste upadki i obalanie się. Wśród lekarzy nie budziły one niepokoju, ale mama Adriana nie dała za wygraną. Niezliczona ilość wizyt i podróży po całej Polsce zaowocowała pierwszymi, niestety nietrafionymi, diagnozami mózgowego porażenia dziecięcego.

Mimo stałej rehabilitacji i konsultacji z profesorami z całego kraju stan chłopca stopniowo zaczynał się jednak pogarszać, a w jego rączkach i stopach pojawiła się spastyka. Wszystko zmieniło się jednak, gdy 4-letni Adrian ponownie pojechał na turnus rehabilitacyjny. To właśnie tam, podczas konsultacji z neurologiem, po raz pierwszy padło podejrzenie choroby genetycznej. Niestety, mimo szybkiej reakcji i wielkiej nadziei, kolejni lekarze nie potwierdzili podejrzeń, a badania genetyczne nie zostały wykonane. Wielki upór mamy Adriana i zaangażowanie jednego lekarza w końcu doprowadziły jednak do przełomu. Po 3 latach wykonano bowiem wyczekane badania, a dostarczone 2,5 roku później wyniki potwierdziły, że nasz Podopieczny choruje na bardzo rzadką chorobę genetyczną – paraplegię spastyczną typu 31. Na ten moment Adrian jest jedyną osobą w Polsce mierzącą się z tym schorzeniem.

Choroba Adriana wiąże się ze stopniową utratą sprawności kończyn, którą opóźniła wykonana już operacja rizotomii. Paraplegii spastycznej nie da się jednak wyleczyć, a nasz Podopieczny najprawdopodobniej utraci zdolność chodzenia jeszcze przed ukończeniem 20 roku życia. Adrian jest jednak wojownikiem, który mimo wszystko się nie poddaje i dzielnie walczy o swoje marzenia. Nasz Podopieczny, pod okiem Pana Jarka Kailinga, trenuje bowiem rozmaite dyscypliny sportowe, a nawet jako pierwszy dojechał do mety maratonu!

Największym marzeniem Adriana byłoby własne stanowisko gamingowe. Pierwszym krokiem do jego skompletowania z pewnością jest profesjonalny fotel, biurko oraz kolorowa podkładka. Dzięki nim pokój chłopca nabrałby niepowtarzalnego charakteru, a każda gra byłaby dla niego czystą przyjemnością. Przede wszystkim Adrian zyskałby jednak wymarzony komfort podczas wirtualnych rozmów z wytęsknionymi przyjaciółmi.