Choroba Kasi wyszła na jaw, gdy dziewczynka była jeszcze w brzuchu swojej mamy. Informacje o możliwej wadzie serduszka pojawiły się na samym początku ciąży, a już kilka tygodni później u dziewczynki zdiagnozowano HLHS – zespół niedorozwoju lewej części serca. Po porodzie, i niezwłocznie wykonanych badaniach, choroba została potwierdzona, a Kasia rozpoczęła, trwającą do dziś, walkę o życie.

Aktualnie Kasia jest już po trzech operacjach kardiochirurgicznych. Pierwsza operacja odbyła się już w 8 dobie życia dziewczynki, a ze względu na jej krytyczny stan, już następnego dnia, wykonane zostało ratujące życie cewnikowanie serca. Drugi etap leczenia serca jednokomorowego zakładał kolejną operację, którą wykonano, gdy nasza Podopieczna miała 10 miesięcy. W 2024 roku Kasia przeszła natomiast swoją trzecią operację, po której doszło u niej do udaru mózgu. W jego konsekwencji dziewczynka musiała zmierzyć się z niedowładem lewej strony ciała, regresem umiejętności poznawczych i wieloma nadwrażliwościami.

Choroba, liczne zabiegi i pobyty na szpitalnych oddziałach postawiły przed naszą Podopieczną wiele ograniczeń. Kasia przez rok była dzieckiem leżącym i nie inicjującym żadnego ruchu. Wszystko zmieniło się jednak dzięki ciężkiej pracy rodziców, regularnej fizjoterapii oraz licznym zajęciom i terapiom. Dziś Kasia jest wesołą, uśmiechniętą dziewczynką, która najbardziej na świecie chciałaby żyć jak swoi zdrowi rówieśnicy. Nasza Podopieczna dużo szybciej się jednak męczy, jest na restrykcyjnej diecie, a każdego dnia musi przyjmować garści silnych, i niestety bardzo kosztownych, leków. Niestety choroba i związane z nią operacje negatywnie wpłynęły także na psychikę dziewczynki. Kasia ma bowiem problem z nawiązywaniem relacji, mierzy się z wieloma lękami, a niekiedy przejawia także zachowania autoagresywne.

Podczas niezliczonych hospitalizacji nasza Podopieczna dała się poznać jako wojowniczka, która nigdy nie podda się bez walki. Na ten moment Kasia, bardziej niż czegokolwiek innego, potrzebuje jednak sojuszników, którzy pomogą jej spełnić marzenie o dalszej rehabilitacji i pracy pod okiem specjalistów. Tylko dzięki temu dziewczynka będzie w stanie zawalczyć o kolejne wyczekiwane postępy, ale także skuteczniej stawić czoła dotychczasowym ograniczeniom.