Na początku nic nie zapowiadało trudności, z którymi przyjdzie zmierzyć się Jasiowi i jego rodzinie. Niestety, już około 14. miesiąca życia u chłopca pojawił się poważny regres rozwojowy – Jaś przestał mówić, reagować na bodźce i coraz częściej spędzał czas w ciszy, wpatrując się w dal. To właśnie wtedy rodzice zaczęli tracić swojego synka – mimo że fizycznie wciąż był z nimi.

Seria badań i konsultacji przyniosła diagnozy: najpierw padaczkę, a później autyzm dziecięcy. Dziś Jaś nadal używa pampersów, często nie reaguje na komunikaty, zmaga się z echolalią, wybiórczością pokarmową, napadami padaczki, astmą, alergiami, otyłością oraz wiotkością mięśni i stawów. Codzienność chłopca bywa trudna – w ciągu dnia, z powodu przebodźcowania i zmęczenia, Jaś miewa napady złości i histerie, które nierzadko kończą się atakiem padaczki. W nocy natomiast ból stawów nie pozwala mu spokojnie spać.

Mimo to Jaś każdego dnia dzielnie walczy. Regularnie uczestniczy w rehabilitacji, terapii sensorycznej i zajęciach wspierających rozwój. Rodzina czeka też na wyniki badań genetycznych, które mogą rzucić więcej światła na jego stan. Niestety, koszty leczenia i terapii wciąż rosną, a trudna sytuacja finansowa zmusiła rodzinę do powrotu do domu rodzinnego, gdzie mieszkają wspólnie z dziadkiem w jednym pokoju.

Dziś Jaś najbardziej potrzebuje dziecięcych mebelków, dywanu oraz pomocy sensorycznych, które pozwolą mu kontynuować terapię w domowym zaciszu. Takie przedmioty wsparcia odciążyłyby rodzinę finansowo i stworzyły chłopcu bezpieczną, przyjazną przestrzeń – miejsce, w którym mógłby być po prostu być dzieckiem.